Mooie verhalen uit de horeca, over design, interieur ontwerp & andere zaken
Hier deed ik, of één van onze stamgasten, onze ideeën en ervaringen rondom thema's als duurzaamheid, design, kunst, cultuur, horeca, interieus en inrichting.
Bij Tribe houden we van verhalen vertellen.
Een verhaal kan zomaar gaan over inspiratie, of over onze avonturen als we bezig zijn met het inrichten van een restaurant of kantoor.
Een andere keer proberen we juist de beweegredenen van ons design team op te tekenen over het waarom we voor een bepaald design kiezen.
In onze blog vind je verhalen over passie en gedrevenheid, onze liefde voor het ontwerpers-vak en de aandacht die we altijd besteden aan onze ontwerpen.
Kings Barbers: Mannen met baarden
Echte gastvrijheid toont zich. Ik ben op bezoek bij Kings Barbers aan de Kruisstraat in 's-Hertogenbosch en daar druipt het zowat van de muren. Een klant uit Ammerzoden vraagt wat ik eigenlijk kom doen. Het valt hem namelijk op dat ik zoveel vraag. Als ik hem vertel dat we een boek over gastvrijheid maken, knikt hij begrijpend. "Dan ben je hier op het juiste adres," zegt hij. "En eerlijk gezegd is er aan jouw kale hoofd weinig eer te behalen voor de kappers hier.” Ik lach en Johnny’s ogen twinkelen, hij reageert vrijwel meteen en heel gevat: "Nou, jouw hoofd kunnen ze anders met een schep ook niet lelijker maken!" Ze proesten het uit, Johnny en de man uit Ammerzoden, en bezegelen het succes van de opmerking met een high five. Ze kennen elkaar, dat toont.
Vroeger was alles beter
Tja, of dat zo is, daar heb ik toch mijn twijfels over. Dat de zaken vroeger op een andere manier werden aangepakt, da's een feit. Maar beter? Het is maar net hoe je het bekijkt. Neem nou muziek, toen ik een tiener was kocht ik, zodra ik het geld had, singeltjes en lp's op vinyl. Gelukkig heb ik ze nooit weggedaan en heb ik inmiddels een prachtige verzameling waar ik nog dagelijks van geniet. Al is het alleen maar door er even naar te kijken, maar goed. Op zondagmiddag nam ik, via het programma van Felix Meurders op Hilversum 3, de laatste hits op, zodat ik bij gebrek aan centjes toch de top40 krakers kon draaien. Old school? Eigenlijk is er niks veranderd.
Crème den Bosch: Een dieprode dissonant
Links staat een Chesterfield bankje, een afgeleefd roodleren gedrocht, dat velen ongetwijfeld een geinig ding vinden. Het is een plompe, dieprode dissonant in een interieur waarin crèmig wit, warm blauw en lichte houttinten overheersen. Wie het bankje hier een plek gaf, weet ik niet, maar het moet iemand zijn geweest die gevoel voor compositie heeft, want een goed geplaatste valse noot werkt. De eigenaresse van Crème wil er echter vanaf. “Je mag ‘m meenemen,” zegt ze tegen mijn vriend die vroeg wat ze voor het bankje moest hebben. Maar dat was pas bij het naar huis gaan, toen we onze jassen alweer aanhadden.
De Leerfabriek Oisterwijk: Bloedworst in een monument
Honderd keer of vaker voorbijgereden zonder te weten wat het was: het terrein van de voormalige leerlooierij aan de Almystraat in Oisterwijk. Met de bouw van het meest in het oog springende pand op het terrein werd in 1918 gestart, twee jaar na de oprichting van de NV Lederfabriek Oisterwijk door Chris van der Aa. Deze Van der Aa rook zijn kans toen de chemische industrie omstreeks 1912 synthetische looistoffen op basis van chroomverbindingen op de markt bracht en daarmee de weg vrijmaakte voor industrialisering van het leerlooiproces. In 1920 werd de fabriek van Van der Aa overgenomen door de Amsterdamse Ledermaatschappy NV, waarvan de afkorting ALMy een directe verwijzing is naar de Almystraat. Na opnieuw een overname in 1974 ging het bedrijf verder als Koninklijke Verenigde Leder, waarvan de afkorting KVL bekend is bij iedere inwoner van Oisterwijk.
Fish & Chips Eindhoven: Fris, schoon, licht en sfeerloos
Zou er geen horeca zijn, dan stonden we op straat. Gelukkig is er horeca. Zaterdag speelden we met onze band in S-Plaza, een fijn kroegje aan de Bleekweg in Eindhoven. Onze gitarist had na afloop nog goesting en dook daarom het nachtleven van de lichtstad in. Pas de volgende dag, na het middaguur, meldde hij zich weer. Hij appte een foto vanuit Fish & Chips. Op de betegelde achterwand van deze snackbar staat in grote kapitalen: "HET LEVEN IS BITTER / HET LEVEN IS ZUUR / ALLES SMAAKT BETER UIT DE FRITUUR". Hier wilde ik ook naartoe.
Theater De Lievekamp: Dingen zien die er niet zijn
Beste interieurbouwers, gebruik natuursteen met mate. Het spreekt mij niet aan, ik vind het te zwaar, te protserig. De Hamburger Kunsthalle heeft er veel van. Het gewicht zakte in mijn benen, ik zuchtte en steunde als na het leegeten van een hele zak oliebollen. De foyer en de bar van Theater De Lievekamp in Oss heeft aardig wat natuursteen. Een pilaar in het midden van de bar is bekleed met platen gewarreld roestvaststaal. Beste interieurbouwers, gebruik ook roestvaststaal met mate.
Bagel & Juice: Bezoek het toilet
Series kijken kost een hoop tijd en levert weinig op. Niet meer doen dus, besloot ik op oudjaarsavond. Toch trapte ik er weer in. In twee avonden jaste ik de HBO-serie Chernobyl erdoorheen. De interieurs en het straatbeeld in de serie troffen me. Oekraïne en Rusland in de tachtiger jaren, de architectuur en de vormgeving van het Oostblok. Strijp-S in Eindhoven ademt die sfeer, zeker nu het miezert.
Pieperz Noordkade Veghel: Volkskeuken in een ketel
Zowat elk restaurant in Nederland serveert ze en toch staan frieten in laag aanzien. Een culinair hoogstandje is het dan ook niet, de bereiding is te simpel, maar ze zijn wel ontzettend lekker. Niemand gelooft me als ik beweer dat ik best elke dag frieten wil eten. Toch is dat zo, en het maakt me niet uit of ze bereid worden in een doods kot of in een ultrahippe snackbar. Hoewel ik moet toegeven dat ik een lichte voorkeur heb voor zo’n hippe variant. Het oog wil tenslotte ook wat. Pieperz heeft het oog veel te bieden.
Eetbar DIT in Den Bosch: Verse bloemen bij de lunch
Je gaat naar een verjaardagsfeest en neemt een flacon shampoo mee in een papiertje met een strik erom. "Vind je mijn haar te vet?" vraagt het feestvarken verbolgen na het uitpakken. Cadeaus zijn persoonlijk en worden dan ook aldus opgevat. Met bloemen trap je niemand op zijn ziel, want bloemen zijn neutraal en altijd mooi. Tenminste, dat denkt men.
LE:EN Utrecht: Hippe tenten
De oorsprong van de naam Philip voert terug naar het oude Griekenland. De naam is afgeleid van de woorden filos, wat 'houden van' betekent, en ippos, wat 'paard' betekent. Philip betekent dus zoiets als 'hij die van paarden houdt'. Ik wist dat niet, vind het wel verrassend.
Stamgast blijft hangen
Als ze mij op de fiets zien naderen, worden de mensen die het feest geven al nerveus. Gelijk hebben ze, want iemand die op de fiets komt, gaat niet graag naar huis. Een fietser stelt de tocht door de donkere nacht zo lang mogelijk uit. Daar staat tegenover dat de fietser zijn beste beentje voor zet om het feest tot een feest te maken. Fietsers beseffen de waarde van gastvrijheid en maken daar gretig misbruik van.
Chauffeurscafé Treurenburg: Loodrecht
Iedereen kent wel het late werk van Piet Mondriaan. Het werk met de gele, rode en blauwe rechthoeken, van elkaar gescheiden door zwarte lijnen van variërende breedte. Hij werd er wereldberoemd mee. Landschapsarchitect Adriaan Geuze is ervan overtuigd dat het Nederlandse polderlandschap van invloed is geweest op Mondriaan. Akkers en weides tot aan de horizon, slechts nu en dan doorsneden door sloten, kanalen en wegen. Een rechtgetrokken cultuurlandschap, totale orde. Heeft zo’n omgeving invloed op het interieur van de spaarzame bebouwing, en werken de rechte lijnen via dat interieur door op het gemoed van de bewoners?
